Odkrywanie Gambii: ukryty klejnot Afryki

Geograficzne cuda i klimat

Gambia, smukły kawałek raju położony w Afryce Zachodniej, ma wyjątkowe położenie, ponieważ graniczy z północnym Oceanem Atlantyckim i Senegalem. Dzięki zwartej powierzchni wynoszącej zaledwie 11 300 km² oferuje zróżnicowany ślad ekologiczny, który obejmuje 10 120 km kwadratowych ziemi i dodatkowe 1 180 km kwadratowych wody. Charakterystyczną cechą kraju jest 749-kilometrowa granica z Senegalem, otaczająca go z trzech stron, podczas gdy skromna 80-kilometrowa linia brzegowa łączy go z rozległym Atlantykiem.

Warunki klimatyczne w Gambii uosabiają tropikalne, gdzie od czerwca do listopada ziemia jest skąpana w deszczu, przechodząc w chłodniejszą, suchą porę roku, która trwa od listopada do maja. Teren jest zasadniczo równiną zalewową rzeki Gambii, otoczoną niskimi wzgórzami, tworzącymi widmo wysokości, które zanurza się do Oceanu Atlantyckiego na poziomie morza i osiąga szczyt na nienazwanej wysokości zaledwie 53 m. Ta topografia wspiera bogaty gobelin flory i fauny, przyczyniając się do jego naturalnego uroku.

Skarb przyrody i człowieka

Zasoby naturalne Gambii są zarówno różnorodne, jak i niezbędne dla jej gospodarki. W skarbcu znajdują się m.in. ryby, glina, piasek kwarcowy, tytan (rutyl i ilmenit), cyna, cyrkonia. Użytkowanie gruntów odzwierciedla dominację rolnictwa – 56,10% gruntów jest przeznaczonych na rolnictwo, a 43,90% zajmują lasy. Pomimo tego, że jest jednym z najmniejszych krajów Afryki, skutecznie wykorzystuje swoje atuty, a w 2012 r. szacuje się, że nawadnianych gruntów było około 50 km kw.

Bliższe przyjrzenie się rozmieszczeniu demograficznemu ujawnia osady rozrzucone wzdłuż rzeki Gambii. Bandżul, stolica, wraz z Serekundą, największym miastem, zakotwicza ludność wzdłuż wybrzeża Atlantyku. Według szacunków z 2020 r. szacowana populacja wynosiła około 2 173 999 Gambijczyków, z czego 62,60% mieszka w miastach.

Krajobraz gospodarczy

Podstawą gospodarki Gambii jest rolnictwo, w którym uprawia się ryż, proso, sorgo, orzeszki ziemne, kukurydzę, sezam, maniok, ziarna palmowe oraz zwierzęta gospodarskie, takie jak bydło, owce i kozy. Sektor ten nie tylko żywi naród, ale także kładzie podwaliny pod jego przemysł, który koncentruje się wokół orzeszków ziemnych, ryb, skór, turystyki, napojów i innych.

Stosunki handlowe rzucają światło na zaangażowanie gospodarcze kraju, z głównymi towarami eksportowymi, w tym produktami z orzeszków ziemnych, rybami, kłaczkami bawełnianymi i ziarnami palmowymi. Co ciekawe, Gwinea Bissau, Wietnam, Senegal i Mali należą do największych odbiorców tego eksportu. Z drugiej strony, Gambia importuje głównie z Wybrzeża Kości Słoniowej, Brazylii, Hiszpanii, Chin, Rosji, Holandii i Indii, koncentrując się na żywności, wyrobach, paliwie, maszynach i sprzęcie transportowym.

Wyzwania i szanse

Pomimo tętniącej życiem kultury i przedsięwzięć gospodarczych, Gambia zmaga się z wyzwaniami, takimi jak elektryfikacja ludności, a około 1 miliona osób nadal nie ma elektryczności w 2017 roku. Jednak PKB na mieszkańca w wysokości 2600 USD w tym samym roku sygnalizuje odporność gospodarki gotowej do wzrostu.

Konkluzja

Gambia, ze swoimi malowniczymi krajobrazami, tropikalnym klimatem i różnorodnymi zasobami naturalnymi, zajmuje wyjątkową pozycję w Afryce Zachodniej. Jego zaangażowanie w rolnictwo i handel, w połączeniu z duchem jego mieszkańców, podkreśla, że naród jest dojrzały z potencjałem. Podczas gdy Gambia nadal podąża ścieżką rozwoju gospodarczego i zrównoważonego rozwoju, jej historia pozostaje przekonującym świadectwem odporności i bogatego gobelinu afrykańskiej różnorodności.

Dane kraju